loading...
اشعار اهل بیت (ع)

 

 

عید سعید فطر

 

 

 

حیف که ماه رمضان شد تمام

 

ماه دعا ماه صلات و صیام

 

ماه خدایی شده خود ساختن

 

دل ز همه شسته به او باختن

 

ماه پر از نور الهی شدن

 

خانۀ دل طور الهی شدن

 

شب همه شب تاب و تبی داشتیم

 

اشک و مناجات شبی داشتیم

 

ماه پر از نور الهی شدن

 

خانۀ دل طور الهی شدن

 

شب همه شب تاب و تبی داشتیم

 

اشک و مناجات شبی داشتیم

 

ماه خدا داشت چه عمر کمی

 

عمر کمش بود بسان دمی

 

ذکر خفی ورد جلی داشتیم

 

زمزمۀ علی علی داشتیم

 

روز در آغوش خدا جای ما

 

شب همه شب لیلۀ احیای ما

 

روز نفس‌ها همه بودی نماز

 

شب همه در ناله و راز و نیاز

 

روز ز سوز عطش افروختن

 

شب همه دم شمع شدن سوختن

 

نیمۀ مه هر چه سخن داشتیم

 

بر لب خود مدح حسن داشتیم

 

جلوه ز حسن ازلی داشتیم

 

روشنی از ماه علی داشتیم

 

ماه خداوند علیک السلام

 

رفتی و باز آمده عید صیام

 

عید خدا عید دعا عید نور

 

چشم بد از صبح دل‌آراش دور

 

عید قبولی صیام همه سجده و تکبیر و قیام همه

 

عید وصال است وصال خدا

 

محو شدن محو جمال خدا

 

خندۀ شادی به لب روزه‌دار

 

آتش حسرت به دل روزه‌خوار

 

آنکه در این مه زده خود را به خواب

 

وای بر او در صف یوم الحساب

 

طایفه‌ای را همه با جام نور

 

داده خداوند شراباً طهور

 

وصل خدا شامل حال همه

 

قرب خداوند حلال همه

 

طایفه‌ای تلخ شده کامشان

 

روز شده تیره‌تر از شامشان

 

کور ز دیدار تجلاّی نور

 

دور ز رحمت خدای غفور

 

خار چه سهمی برَد از بوستان؟

 

- وصل خداوند و علی دوستان

 

کیست علی؟ تمامِ هست خدا

 

گوش خدا، دیده و دست خدا

 

کیست علی؟ وصی ختم رسل

 

کیست علی؟ عصارۀ عقل کل

 

کیست علی تجلی کبریا

 

لحم و دم و نفس رسول خدا

 

کیست علی؟ روح صلات و صیام

 

کیست علی؟ رکن قعود و قیام

 

سکوت ما صحبت ما یا علی است

 

قبولی طاعت ما یا علی است

 

مغز علی و دگرانند پوست

 

فشردۀ هزار و یک اسم هوست

 

یک شبش از عمر جهان برتر است

 

یک دمش از طاعت عالم سر است

 

مهر علی نور کند نار را

 

مهر علی لاله کند خار را

 

مهر علی کار مسیحا کند

 

مردۀ دل را علی احیا کند

 

مهر علی رحمت بی‌انتهاست

 

مهر علی تمام لطف خداست

 

مهر علی ولایت انبیاست

 

مهر علی هدایت انبیاست

 

مهر علی تمام ایمان بوَد

 

مهر علی حیات قرآن بوَد

 

مهر علی چراغ آئین ماست

 

مهر علی تمامیِ دین ماست

 

مهر علی کلاس عمّارهاست

 

نتیجه‌اش میثم تمّارهاست

 

ما به تولّای علی زاده‌ایم

 

روز ازل دل به علی داده‌ایم

 

این سخن خلق همه عالم است

 

گر چه روان از قلم «میثم» است

 

سرود آب و گل ما یا علی است

 

حرف زبان و دل ما یا علی است

 

------------------------------------------------------------
غلامرضاسازگار

 

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
ناب ترین غزلهای مداحی Telegram.me/chayeheyat در ایتا هم با همین آی دی هستیم یاعلی
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    توی اینترنت دنبال چی میگردی ؟
    نظرت راجع به این وبسایت چیه ؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 478
  • کل نظرات : 72
  • افراد آنلاین : 9
  • تعداد اعضا : 13
  • آی پی امروز : 237
  • آی پی دیروز : 42
  • بازدید امروز : 416
  • باردید دیروز : 86
  • گوگل امروز : 11
  • گوگل دیروز : 12
  • بازدید هفته : 502
  • بازدید ماه : 809
  • بازدید سال : 18,881
  • بازدید کلی : 656,270
  • کدهای اختصاصی
    ناب ترین غزلهای مداحی Telegram.me/chayeheyat در ایتا هم با همین آی دی هستیم یاعلی
    معرفت

    معـــرفـــــت


    ابوبكر حسيني

    سيد ابوبکر بن شهاب علوي حسيني حضرمي، نسب او به امام جعفر صادق عليه السلام مي رسد. او به سال 1262 ه. ق در قريه اي از بلاد حضرموت متولد شده و به سال 1341 ه. ق در حيدر آباد دکن از بلاد هند وفات يافته است.

    دریافت کد دانشنامه عاشورا

    عطية بن سعد بن جناده ي عوفي

    نام عطيه، همواره در کنار نام جابر بن عبدالله انصاري مطرح مي شود که با هم پس ازشهادت امام حسين «ع » در اربعين اول به زيارت قبر آن حضرت آمدند و چون جابر نابينا شده بود، عطيه او را در اين زيارت همراهي مي کرد.بنا به برخي نقلها، هنگام بازگشت اهل بيت از سفر شام، در کربلا با جابر و عطيه برخورد کردند.عطية بن سعد بن جناده عوفي، از رجال علم و حديث شيعه بود.وي در زمان خلافت امير المؤمنين «ع » در کوفه به دنيا آمد.نام عطيه، به پيشنهاد آن حضرت بر وي نهاده شد.او از راويان موثق شيعه بود که حتي در کتب رجالي اهل سنت هم توثيق شده است.وي به جرم تشيع و هواداري علي «ع » از سوي حجاج بن يوسف تحت تعقيب بود و به فارس گريخت.به دستور حجاج، او را گرفتند و چون حاضر نشد علي عليه السلام را لعن کند، چهار صد تازيانه بر بدنش زدند و موي سر و ريش او را تراشيدند. از آن پس به خراسان رفت و پس از مدتي به کوفه بازگشت.در کوفه بود تا در سال 111 هجري در گذشت.

    دریافت کد دانشنامه عاشورا

    قرينته النوائب

    همدم و همراه با مصيبتها. از القاب شريفه ي حضرت زينب سلام الله عليهاست.

    دریافت کد دانشنامه عاشورا

    عبدالله بن عفيف ازدي

    او از طايفه ازد، ساکن کوفه و مردي ميان سال بوده است.او از نيکان و شجاعان، و زهاد و عباد و مجاهدين شيعيان محسوب مي شد.عبدالله چشم چپش را در جنگ صفين و چشم راستش را در جنگ جمل از دست داده بود و هميشه در مسجد اعظم کوفه عبادت مي کرد.طبق نقل تواريخ، بعد از شهادت امام حسين عليه السلام و مسلط شدن ابن زياد بر کوفه، طرفداران اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم قلع و قمع شدند و ابن زياد، با کمال جسارت، روي منبر مسجد کوفه به اميرمؤمنان و فرزندان او عليهم السلام اهانت مي کرد که با عکس العمل شديد مردم، از جمله عبدالله بن عفيف روبرو شد که به فرمان ابن زياد به شهادت رسيد.

    دریافت کد دانشنامه عاشورا
     
    دانشنامه عاشورا