اى ابوطالب درود ما به جسم و جان تو
اى كه تمجيد از فداكاريت يزدان مى کند
گر تو مخفى داشتى ايمان خود را كردگار
خانهات را پايگاه عشق و ايمان مى كند
اى ابوطالب تو عمران و على موساى توست
آنكه خدمت بر درش موسى بن عمران مى كند
فى المثل احمد چو موسى و على هارون اوست
سرپرستى زين دو را حق بر تو احسان مى كند
اى ابوطالب چنان كز حق حمايت مىكنى
اين على يارى از او با تيغ برّان مى كند
گر تو در باطن حمايت از پيمبر مى كنى
او به ظاهر يارى از ختم رسولان مى كند
گر تو تا سرحدّ امكان مىكنى يارى ز دين
او طرفدارى ز دين ما فوق امكان مى كند
آن بنايى را كه با دست نبى و ز جهد تو
پايه ريزى شد على تحكيم بنيان مى كند
اين على بر آرزوهايت تجسم مى دهد
اين على تبليغ حق ترويج قرآن مى كند
پايه هاى بت پرستى را بر اندازد زِ بُن
روزگار بت پرستان را پريشان مى كند
پرده هاى جهل را از هم بدرّد تار و پود
كاخهاى شرك را با خاك يكسان مى كند
--------------------------------------
سید رضا موید
هـر چـنـد گــنـاه مـا دلـــت آزارد 
