بنداول

آید از عرش و سما 

 صدمبارک مرحبا

آمده زهرای ثانی

تهنیت بر عاشقا

🍃🌸🍃

میبرد دل از تمام زائرا

صحن آیینه و ایوون طلا

🍃🌸🍃

دلها عاشق و شیدا

آمد معصومهء موسی

مجنون او شده لیلا

🌱🌱🌱

ای محبان مرحبا

آمده روح دعا ۲

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

بنددوم

مضجعت بی بی به برای قم کمال رفعت است

بهر ما هم جود و عزت هم عطا و رحمت است

🍃🌺🍃

سفره ی خوان تو بس گسترده است

حاتم طائی ز تو شرمنده است

🍃🌺🍃

برقم تونوری و شوکت

داری به شیعه عنایت

بر ما تو ولی نعمت

🌱🌱🌱

ای محبان مرحبا 

آمده روح دعا ۳

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

بندسوم

میروم پای پیاده با امیدی بیکران

از حریمی قدسیه معصومه سمت جمکران

🍃🌸🍃

میشود از جمکران مرغ دلم مشهد روان

ضامن آهو دهد کرببلایم بی امان

🍃🌸🍃

صحنت بی بی صفا داره

عشق و شور و نوا داره

عطر کرببلا داره

🌱🌱🌱

یاحسین مولا حسین 

جانم حسین جانم حسین

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ــ ـ ـ ـ ـ

حضرت معصومه یک دختر پر از احساس بود

خواهر شمس الشموس و کوهی از الماس بود

او برای شیعیان مانند زهرای بتول

 عطر او همچون شمیم غنچه های یاس بود

حضرت معصومه چون دُری میان شهر قم

نایب زهرا در ایران بین خلق الناس بود

سرود بمناسبت 

میلادیه فاطمه ثانی حضرت معصومه سلام الله علیها🌸

فرج امام زمان عج صلوات 

بند اول

منی که از تولدم

تو شهر قم بزرگ شدم

ز کودکی تا بحالا

ثنا گوی شما شدم

🌱🌱🌱

تو نور چشم حیدری

تو دخت پاک کوثری

سلاله ی پیمبری

زهرای مکرری

🎊🎉🎊

اون حرمی که مدینه میگن یه روزی شده گم

پیدا شده آی عاشقا مضجع او تو شهر قم

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷🍃

بنددوم

همره با کبوترا

تو صحن آقامون رضا

پر میگیره زائر تو

بی بی میره تا کربلا

🌱🌱🌱

ای بنت زهرای بتول

فاطمه ی آل رسول

ز کج روی کردم عدول

بی بی نما مرا قبول

🎊🎉🎊

عطر مدینه میرسه ازحرم قم بخدا

کاشکی نشم از در این معبد ومبخونه جدا

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷🍃

بندسوم

رو سینه ی من از ازل نام تو را خدا نوشت

طعنه زده حریم قم به کل جنت و بهشت

🌱🌱🌱

شفیعه ی محشر تویی

نایبه ی مادر تویی

فاطمه و کوثر تویی

معصومه ی اطهر تویی

🎊🎉🎊

تو مشهد و تو شهر قم آیینه بندونی شده

دهه ی عشق و عاشقی دوباره مهمونی شده

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷

سرود میلاد حضرت معصومه (س)

سرود اول :

مدینه مهمونی شده روح کوثر اومد

برای دیدنش ببین ملک باسر اومد

امام رضامون دیگه از تنهایی دراومد

امید دل بابا اومد

زینب رضا دنیا اومد

پریده دل بی قرارم از تو سینه 3

گاهی قم و مشهده و گاهی مدینه 3

مولاتی حضرت معصومه

به افتخار قدمش پر شده سبوها

اومده با اومدنش شب آرزوها

گفته به مدحش پدرش فداها ابوها

توی دلربایی بی همتاست

سر تا قدمش مثل زهراست

مگه میشه دستامونو خالی بذاره 3

اونی که کریمه است وفاطمه تباره 3

مولاتی حضرت معصومه

یه عمره به زیارتت دلامون مبتلاست

برای این دل غریب که همیشه تنهاست

شهر قمت مدینه و مشهدم کربلاست

مست مست مستم از جامت

قلبم کفتر روی بامت

کافیه یه بار بی بی بهمون بخنده 3

خدا در دوزخ و به رومون می بنده 3

مولاتی حضرت معصومه

واحد شهادت امام جعفر صادق
سبط احمد جان پیغمبری نور چشم و زاده ی حیدری
وارث روضه های (مادری)3
بیقرارم میکنه اسم مدینه
آرزو داره دل اون روز و ببینه
روی خاکا تو بقیع میزنه سینه
یا ابا عبدالله یا امام صادق
******
پیرمردی خسته و نیمه جون دست و پاش دیگه نداره توون
یاد مادرش شده (روضه خون)3
بردن اسم قشنگش دل میبره
غربتش ارثیه ی باباش حیدره
روضش هم شبیه روضه ی مادره
یا ابا عبدالله یا امام صادق
******
شیعه و شاگرد این مکتبیم عمریه که در تاب و در تبیم
ما همه جان بر کف (زینبیم)3
عشق زینب تو رگ و توی خونمه
سینه زدن از غمش آب و نونمه
روضه شام بلا قاتل جونمه
یا عقیله العرب یا سیدتی

شاعر : محمد زنجانی

زمینه شهادت امام صادق(ع)

وای؛
بازم آتیش و حرم
کوچه و چشم ترم
به زمین خوردم همون جا
که زمین خورد مادرم

حرمت منو قد خمیدم و...
حرمت محاسن سفیدم و...
چرا نگه نداشتن
نیمه شب در و زدن شکستن و...
دستامو میون کوچه بستن و...
پا رو دلم گذاشتن

خونه ی من سوخت مثه خونه ی زهرا
مثه خیمه ی زینب ، واویلا

بند دوم
وای؛
اگه پشت مرکبم
جونم اومد به لبم
خدا می دونه که تنها
یاد عمه زینبم

روز خوش مدینه من ندیدم و...
ای خدا میدونی که بریدم و...
تو دله من بهونه است
اشکامه به یاد لاله ی حسین
رو تنم مثه سه ساله ی حسین
اثر تازیونه است

دستامو بستن مثه دست مولا
مثه دست زینب ، واویلا

بند سوم
وای؛
شده مردن آرزوم
کشیدن شمشیر به روم
ولی دیگه مثله جدم
نبریده شد گلوم

وای از اون روزی که توی قتلگاه
تشنه لب غریبونه و بی گناه
پسر زهرا جون داد
وقتی دید چشای خواهرش تره
بی حیا اومدش و به اون سره
بریده رو نشون داد

غصه ی زینب تو غروب عاشورا
شده غارت معجر ، واویلا

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی 

بابی انت و امّی

گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی 

بابی انت و امّی

تو که از مرگ و حیات، این همه فخری و مباهات 

علی ای قبله حاجات

گویی آن دزد شقی تیغ نیالوده به سمّی 

بابی انت و امّی

گویی آن فاجعه ی دشت بلا هیچ نبوده است 

درِ این غم نگشوده است

سینه ی هیچ شهیدی نخراشیده به سمّی 

بابی انت و امّی

حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان 

کان نه سهل است و نه آسان

به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی 

بابی انت و امّی

منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل 

کر و کور است و عزازیل

با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی 

بابی انت و امّی

در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت 

اُف بر این شَمّ فقاهت

بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شمّی! 

بابی انت و امّی

تو کم و کیف جهانیّ و به کمبود تو دنیا 

از ثَری تا به ثریّا

شَر و شور است و دگر هیچ نه کیفیّ و نه کمّی 

بابی انت و امّی

آدمی جامع جمعیت و موجود أتَمّ است 

گر به معنای أعَمّ است

تو بِهین مظهر انسان و به معنای أعمّی 

بابی انت و امّی

چون بود آدم کامل غرض از خلقت آدم 

پس به ذریه عالم

جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی 

بابی انت و امّی

عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم 

منکرت مستحق ذَم

وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی 

بابی انت و امّی

بی تو ای شیر خدا سبحه و دستار مسلمان 

شده بازیچه ی شیطان

این چه بوزینه که سرها همه را بسته به ذمّی 

 بابی انت و امّی

لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیا 

همه طوفان همه دریا

چه کند با تو که چون صخره ی صمّا و 

بابی انت و امّی

یا علی خواهمت آن شعشعه ی تیغ زرافشان 

هم بدو کفر سرافشان

بایدم این لَمَعان دیده، ندانم به چه لِمّی 

بابی انت و امّی

از : استاد شهریار