يا امام رضا (ع)

تا ملائک همه پر را حرکت میدادند

دور تو قرص قمر را حرکت میدادند

به طواف تو زمین بار دگر می چرخید

چون که خدام تو در را حرکت میدادند

پرچم و گنبد و گلدسته برای زوار

به خوش آمد همه سر را حرکت میدادند

صبح خدام تو بودند که با جاروشان

از کف صحن سحر را حرکت میدادند

مقصد اصلیشان پنجره فولاد تو بود

کودکانی که پدر را حرکت میدادند

********

نمره ي صندلی ام باز در آمد ، هشت است

ساعت رفتن من نیز به مشهد ، هشت است

همه جا مضربی از هشت و به تخت اعداد

آنکه امروز نشسته است به مسند هشت است

بین ما مردم ایران نود و نه درصد

عدد  حاجتمان پنج نباشد ، هشت است

کربلایی ست دلم در وسط مشهد تو

کسر بر نُه شود هفتاد و دو درصد ، هشت است

علی و فاطمه را هشت عدد حرف بس است

حاصل ضرب دو تا اسم محمد ، هشت است

عدد چهار همان پرچم سبز حرمت

یازده شکل دو گلدسته و گنبد ، هشت است

هفتِ بی تاب ترینت لب پایین من است

گر برویش لب بالایی مرقد ، هشت است

هشتمین بیت رسیده است که تاکید کنم

بهترین ساعت پرواز به مشهد ، هشت است

(مهدي رحيمي)

بنداول

آید از عرش و سما 

 صدمبارک مرحبا

آمده زهرای ثانی

تهنیت بر عاشقا

🍃🌸🍃

میبرد دل از تمام زائرا

صحن آیینه و ایوون طلا

🍃🌸🍃

دلها عاشق و شیدا

آمد معصومهء موسی

مجنون او شده لیلا

🌱🌱🌱

ای محبان مرحبا

آمده روح دعا ۲

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

بنددوم

مضجعت بی بی به برای قم کمال رفعت است

بهر ما هم جود و عزت هم عطا و رحمت است

🍃🌺🍃

سفره ی خوان تو بس گسترده است

حاتم طائی ز تو شرمنده است

🍃🌺🍃

برقم تونوری و شوکت

داری به شیعه عنایت

بر ما تو ولی نعمت

🌱🌱🌱

ای محبان مرحبا 

آمده روح دعا ۳

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

بندسوم

میروم پای پیاده با امیدی بیکران

از حریمی قدسیه معصومه سمت جمکران

🍃🌸🍃

میشود از جمکران مرغ دلم مشهد روان

ضامن آهو دهد کرببلایم بی امان

🍃🌸🍃

صحنت بی بی صفا داره

عشق و شور و نوا داره

عطر کرببلا داره

🌱🌱🌱

یاحسین مولا حسین 

جانم حسین جانم حسین

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ــ ـ ـ ـ ـ

سرود بمناسبت 

میلادیه فاطمه ثانی حضرت معصومه سلام الله علیها🌸

فرج امام زمان عج صلوات 

بند اول

منی که از تولدم

تو شهر قم بزرگ شدم

ز کودکی تا بحالا

ثنا گوی شما شدم

🌱🌱🌱

تو نور چشم حیدری

تو دخت پاک کوثری

سلاله ی پیمبری

زهرای مکرری

🎊🎉🎊

اون حرمی که مدینه میگن یه روزی شده گم

پیدا شده آی عاشقا مضجع او تو شهر قم

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷🍃

بنددوم

همره با کبوترا

تو صحن آقامون رضا

پر میگیره زائر تو

بی بی میره تا کربلا

🌱🌱🌱

ای بنت زهرای بتول

فاطمه ی آل رسول

ز کج روی کردم عدول

بی بی نما مرا قبول

🎊🎉🎊

عطر مدینه میرسه ازحرم قم بخدا

کاشکی نشم از در این معبد ومبخونه جدا

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷🍃

بندسوم

رو سینه ی من از ازل نام تو را خدا نوشت

طعنه زده حریم قم به کل جنت و بهشت

🌱🌱🌱

شفیعه ی محشر تویی

نایبه ی مادر تویی

فاطمه و کوثر تویی

معصومه ی اطهر تویی

🎊🎉🎊

تو مشهد و تو شهر قم آیینه بندونی شده

دهه ی عشق و عاشقی دوباره مهمونی شده

🍃🌷🍃

اخت الرضا خوش آمدی

🍃🌷

*یا فاطمه المعصومه*

سائل لطف نوشتند بني آدم را

سر ِ اين سفره نشاندند همه عالم را 

صبح فردا عجبي نيست اگر بنشانند

يك طرف آسيه و يك طرفت مريم را 

حس ِ معراج نشينيِ من اين است فقط

گوشه اي از حرمت پهن كنم بالم را 

در ضريحت شرف آدميت ريخته اند

پس محال است كه آدم نكند آدم را .

 همه بالفعل مسيح اند اگر پخش كنند

نفس ِ دختر موسايِ مسيحا دم را 

مثل يك عرش براي تو حرم ساخته اند

كاش ميشد حرم حضرت زهرا هم را 

با گدايي حرم فخر به دنيا داريم

هرچه داريم از اين دختر موسي داريم 

قصد كردي بكِشي و بكِشاني همه را

تا به معراج ِ بلندت برساني همه را 

ريشه هاي دلِ ما رشته اي از چادر توست

چادرت را بتكان تا بتكاني همه را 

به خدا ذره اي از خانمي ات كم نشود

چه براني همه را و چه بخواني همه را 

تربت پاي تو بودن چه به ما مي آيد

پس چه بهتر سر راهت بنشاني همه را 

يك دو قرباني ما نيست برازنده ي تو

وقت آن است بيايي بستاني همه را 

بشكند گر سر عشاق فداي سر تو

همه ي ما به فداي نخي از معجر تو 

ما گداييم همه وقت نظر داشتنت

خاك پاييم همه وقت گذر داشتنت 

آمدي مردم ايران به نوايي برسند

ورنه جز اينكه بهانه ست سفر داشتنت 

علم شد تربت سجاده ي بيت النّورت

حوزه ي علميه شد لطف سحر داشتنت 

يك نفس در جگرت سوخت و شد روح الله

بركت داشت چقدر ، آهِ جگر داشتنت 

فتنه اي آمد و چون فاطمه جمعش كردي

اي به قربان تو و سينه سپر داشتنت 

در طريقت نفس از پا كه بيفتد خوب است

سير معراج به اينجا كه بيفتد خوب است 

گاه بابا سخنش را به تو تنها ميگفت

چون نبي گرچه علي داشت به زهرا ميگفت 

جايگاه تو چنان در نظرش بالا بود

جاي آن داشت به تو اُمِّ ابيها ميگفت 

دست خطِ تو كه ميديد فقط مي بوسيد

تا كه يادِ تو مي افتاد "فداها" ميگفت 

خبر از عصمت بي چون و چرايت ميداد

هر امامي كه مقامات شما را ميگفت 

عمه ي كرب و بلا در تو تجلي كرده

بايد اين آينه را زينب كبري ميگفت 

بر روي چشم همه جاي شما محفوظ است

احترام تو در اين شهر خدا محفوظ است 

مطمئن باش در اين شهر پريشان نشوي

بي برادر نشوي پاره گريبان نشوي 

مطمئن باش كسي سنگ نمي اندازد

از عبورت ز سر كوچه پشيمان نشوي 

محملت بر روي چشم همگان جا دارد

به خدا مورد آزار مغيلان نشوي 

آن قدر پوشيه و حله سرت ميريزند

زير يك معجر پاره شده پنهان نشوي 

زيور آلات تورا مردم اينجا نبرند

وسط خيمه ي آتش زده حيران نشوي 

محملت شعله ور از واژه ي غارت نشود

حَرمت بسته به زنجير اسارت نشود 

#شاعر استاد ارجمند

#علي_اكبر_لطيفيان

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی 

بابی انت و امّی

گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی 

بابی انت و امّی

تو که از مرگ و حیات، این همه فخری و مباهات 

علی ای قبله حاجات

گویی آن دزد شقی تیغ نیالوده به سمّی 

بابی انت و امّی

گویی آن فاجعه ی دشت بلا هیچ نبوده است 

درِ این غم نگشوده است

سینه ی هیچ شهیدی نخراشیده به سمّی 

بابی انت و امّی

حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان 

کان نه سهل است و نه آسان

به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی 

بابی انت و امّی

منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل 

کر و کور است و عزازیل

با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی 

بابی انت و امّی

در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت 

اُف بر این شَمّ فقاهت

بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شمّی! 

بابی انت و امّی

تو کم و کیف جهانیّ و به کمبود تو دنیا 

از ثَری تا به ثریّا

شَر و شور است و دگر هیچ نه کیفیّ و نه کمّی 

بابی انت و امّی

آدمی جامع جمعیت و موجود أتَمّ است 

گر به معنای أعَمّ است

تو بِهین مظهر انسان و به معنای أعمّی 

بابی انت و امّی

چون بود آدم کامل غرض از خلقت آدم 

پس به ذریه عالم

جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی 

بابی انت و امّی

عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم 

منکرت مستحق ذَم

وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی 

بابی انت و امّی

بی تو ای شیر خدا سبحه و دستار مسلمان 

شده بازیچه ی شیطان

این چه بوزینه که سرها همه را بسته به ذمّی 

 بابی انت و امّی

لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیا 

همه طوفان همه دریا

چه کند با تو که چون صخره ی صمّا و 

بابی انت و امّی

یا علی خواهمت آن شعشعه ی تیغ زرافشان 

هم بدو کفر سرافشان

بایدم این لَمَعان دیده، ندانم به چه لِمّی 

بابی انت و امّی

از : استاد شهریار

نفس امّاره مرا اهل خطا کرد خدا
غفلت از تو بنگر باز چها کرد خدا

پرده انداخت میان من تو این دنیا
این عجوزه چه مرا از تو جدا کرد خدا

تا هلال رمضان بار دگر ظاهر شد
لب این بنده ی شرمنده صدا کرد خدا

چشم وا کردم و دیدم که کنارت هستم
لطف تو باز مرا اهل دعا کرد خدا

لقمه ی عفو تو این عبد گنهکارت را
بر سر سفره ات انگشت نما کرد خدا

من کجا؟ ناله کجا؟ اشک کجا؟ دل را باز
روضه ی کرببلا اهل بکا کرد

این که بخشیده شدم کار حسین است فقط
باز هم روضه ی ارباب چها کرد خدا

پیش زینب، سر او را که روی نیزه نشاند
بدنش را وسط دشت رها کرد