اینقدر نگو : اگه ببخشم کوچک می شوم
اگه با گذشت کردن کسی کوچک می شد ، خدا اینقدر بزرگ نبود . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین / جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین
حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم / طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عزیز دلم جدائی مکن / جهان کوچکیست ، بی وفائی مکن
ببخش عاشقت را و منت گذار
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مهم نیست که چه اندازه می بخشیم
بلکه مهم این است که در بخشایش ما چه مقدار عشق وجود دارد.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بوسه ام را می گذارم پشت در / قهر کردی ، قهر کردم ، سر به سر
تو بیا ، در را تماماً باز کن / هر چه میخواهی برایم ناز کن
من غرورم را شکستم ، داشتی ؟ / آمدم ، حالا تو با من آشتی ؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به خاطر یافتن مقصر ، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.
بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای میماند
خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
قهر مکن ای فرشته روی دلارا / ناز مکن ای بنفشه موی فریبا
طعنه و دشنام تلخ اینهمه شیرین / چهره پر از خشم و قهر اینهمه زیبا
ناز تو را میکشم به دیده منت / سر به رهت مینهم به عجز و تمنا